Homepage

Sinds februari 2021 is er in FabLab Leuven een 3D printing farm geïnstalleerd. Een wát, hoor ik u al denken?

Het concept farm doet misschien niet onmiddellijk denken aan een state of the art staaltje van technologie, en toch is dit precies wat het is. In een 3D printing farm ligt de focus op het optimaal benutten van de capaciteit van de printers, met andere woorden, er wordt gestreefd naar het maximaliseren van de output, en dit door het gebruik van software waardoor de printers kunnen aangestuurd worden.

De manager van het FabLab, Marc Lambaerts, liet zich inspireren door het Tsjechische bedrijf Prusa, één van de leading bedrijven gespecialiseerd in 3D printing, waar er momenteel reeds meer dan 1000 printers operationeel zijn volgens het principe van de 3D printing farm. Hij stapte met het idee naar Flanders Make, die FabLab de tools heeft aangereikt om een dergelijke farm te kunnen uitbouwen, namelijk een gratis software in de vorm van twee apps genaamd RaiseCloud en Octoprint. Deze combinatie van software maakt het mogelijk om printers vanop afstand te kunnen aansturen. De medewerkers van het FabLab krijgen via de apps toegang tot de printing farm en kunnen zo duidelijk zien welke printers er actief zijn, welke er stand-by zijn, een error code vertonen, …

Via de apps heb je dus een live overzicht van de status van de verschillende printers en de projecten die er op dat moment geprint worden. Een camera die op de Raspberry Pi van de printer is geïnstalleerd, zorgt er ook voor dat er ten alle tijde een live connectie kan gemaakt worden met de printer, waardoor er een visuele controle mogelijk is indien men het nodig acht. Als laatste heeft Lowie Goossens nog een plug-in geschreven voor Octoprint die ervoor zorgt dat er een label geprint wordt met de naam van de print, wanneer deze klaar is. Zo zijn alle stappen tijdens het proces gemakkelijk te volgen.

De voordelen van een 3D printing farm zijn talrijk. Ten eerste kan zo’n farm vanop afstand worden aangestuurd; het is voor de medewerkers van FabLab Leuven dus niet meer nodig om aanwezig te zijn in het lab. De printers kunnen ook ’s nachts en in het weekend draaien, wat zeker bij grotere projecten een enorm voordeel is en leidt tot extra output.

De extra capaciteit die verwezenlijkt kan worden is dus tevens een belangrijk voordeel en wordt nog versterkt door het feit dat de print nu enkel gelabeld en van de plaat gehaald moet worden, wat ongeveer een minuut tijd in beslag neemt. Vroeger was er per print ongeveer een kwartier manueel werk vereist. Dit resulteert dus in een enorme tijdswinst. Ook wordt het risico op fouten beperkt, aangezien de labels automatisch geprint worden nadat het project afgerond is.

Sinds februari heeft het FabLab-Leuven al een 1300-tal prints gerealiseerd via deze setup, pre-farm tijd zouden dit er ongeveer 300 geweest zijn!

De snelheid waarmee de projecten gerealiseerd kunnen worden mag ook niet uit het oog verloren worden: studenten kunnen er nu van uitgaan dat hun project op ongeveer 24 uur, maximaal 48 uur, afgewerkt zal zijn. Als je dit vergelijkt met de 7 dagen waar de studenten vroeger mee rekening moesten houden, is het duidelijk dat de 3D printing farm alleen maar voordelen biedt. Ook is het opstarten van een project laagdrempeliger geworden: de student stuurt per mail een file door, die geüpload wordt naar de farm. Het is dus niet meer nodig om zich met een SD kaart of USB-stick naar het FabLab te begeven, een eenvoudige mail versturen is voldoende om een print op te starten.

Met deze 3D printing farm toont FabLab Leuven aan dat het zich blijft vernieuwen, en ernaar streeft een omgeving te zijn waar creativiteit hoog in het vaandel wordt gedragen, zonder de productiecapaciteit uit het oog te verliezen.

Ik denk dat ik misschien wel de grootste fan van het FabLab ontmoet heb. Niet live ontmoet – want wegens de Corona maatregelen is FabLab Leuven niet zomaar vrij toegankelijk – maar ik heb telefonisch kennis gemaakt met François Janssens, naar aanleiding van de verschillende projecten die hij al voor het FabLab gerealiseerd heeft.

Sinds 3 jaar komt François iedere donderdagvoormiddag naar FabLab Leuven om daar zijn creatieve ei kwijt te kunnen. Hij is er eerder toevallig verzeild geraakt: zijn dochter was een trouwe bezoekster van het lab, maar toen zij wegens omstandigheden verstek moest geven is hij in haar plaats gegaan. Hij was onmiddellijk onder de indruk van de diversiteit aan machines en de begeleiding en goodwill van de medewerkers.

Het FabLab is voor François veel meer dan zo maar een hobby: hij is er zowat iedere dag mee bezig. Vrijdags en zaterdags zet hij in elkaar wat hij gemaakt heeft. De rest van de week reserveert hij voor het uitwerken van nieuwe projecten.

Sommige van die projecten doet hij in opdracht van FabLab Leuven, maar de meeste werkt hij zelfstandig uit. Veel van zijn zelfstandige projecten zijn gericht op het ontwerpen van educatief materiaal voor scholen en kinderziekenhuizen. De dankbaarheid die hij hiervoor krijgt, is enorm, wat voor hem uiteraard een enorme stimulans is om dergelijke projecten te blijven uitwerken.

François zegt al lachend over zichzelf: ‘Laat mij iets zien en ik teken het beter na dan het origineel’.

En effectief, de zaken die hij gemaakt heeft, getuigen van een enorm vakmanschap en oog voor detail. Zijn creaties post hij op zijn Facebookpagina, die trouwens enkel gewijd is aan het FabLab…

Zo zijn er bijvoorbeeld de rollen om kinderen te leren rekenen, die hij ontworpen heeft voor de kinderen van de ziekenhuizen in Herentals en Bonheiden. Of de 2D puzzels om kinderen op een leuke manier de Belgische provincies te leren kennen.

Heel decoratief zijn de juwelenhouders die hij voor een Moederdag workshop op school heeft ontwikkeld, en de nachtlampjes die zeer gegeerd zijn bij de kinderen van o.a. de FabLab medewerkers ?.

FabLab Leuven geeft zin en structuur aan het leven van François, je zou het een vorm van therapie kunnen noemen. En dat is ook echt een functie die het FabLab, naast het begeleiden van studenten en ondernemers in hun creatieve projecten, wil vervullen. Een plaats zijn waar iedereen met een hart voor creativiteit en techniek terecht kan. En voor François is er dus een plaatsje gereserveerd iedere donderdagvoormiddag als vrijwillig medewerker.

Kinderen warm maken voor wetenschap en techniek. Niemand zal ontkennen dat dit de dag van vandaag een belangrijk onderwerp is in het onderwijs, waar een brede ontwikkeling meer en meer aan belang wint. En ook hier geldt: ‘jong geleerd is oud gedaan’. Door kinderen al op jonge leeftijd vertrouwd te maken met techniek, wordt dit op natuurlijke wijze deel van hun leefwereld.

FabLab Leuven beseft ook hoe belangrijk het is om kinderen in aanraking te laten komen met techniek, en heeft daarom, in samenwerking met Hackerspace Area 3001 (een hobbyclub van voornamelijk IT en Elektronica fanaten), een project opgestart met als doelstelling techniek ‘hot en happening’ te maken bij kinderen. En wat kan daar nu beter voor gebruikt worden dan vliegtuigen!

FabLab mikt op een publiek vanaf 8 jaar en biedt soldeerkits aan onder andere scholen en kampen aan voor de democratische prijs van 3 euro per kit.  De legendarische F-16 kan zo gesoldeerd worden, of het spionagevliegtuig SR-71.  Deze collectie gaat nog uitgebreid worden met soldeerkits voor de Mig-29 en de A-10 vliegtuigen.

De kits zelf zijn gebruiksvriendelijk en vrij eenvoudig te solderen, maar wel voldoende tot de verbeelding sprekend om de interesse van de jeugdige techniekers vast te houden. Saai wordt het dus nooit!

Als alles volgens plan verloopt krijgen ze aan het einde van hun soldeersessie onderstaand resultaat mee naar huis:

Zeg nu zelf, er zijn ergere dingen om na een sessie techniek mee naar huis te nemen, niet ??

Toegegeven, deze kits zullen eerder tot de verbeelding van jongens dan van meisjes spreken. Wat meer ‘vrouwvriendelijke’ kits uitwerken staat dan ook zeker op de planning van het FabLab.

De kits voor scholen en kampen zijn via het FabLab te verkrijgen. Als je als particulier deze wil aanschaffen kan je op volgende website terecht: https://www.tindie.com/stores/phyx/.

 Momenteel zijn er ongeveer een 300-tal van zowel de F-16 als de SR-71 reeds geproduceerd, het plan is om dit aantal te vertienvoudigen. Organisatoren van het jongeren hackerkamp Fri3d Camp hebben reeds testen gedaan met de kits, en de jongeren zijn helemaal verkocht.

Maar omdat daden nog steeds belangrijker zijn dan woorden, zou ik zeggen oordeel zelf door op onderstaande link te klikken: https://www.youtube.com/channel/UCuqKKi5rRXkxcogEct8ijgQ